Proloog 2

27 februari 2010.  Meneer Schaar ziek in de zetel, Dora een beetje lastig wegens het zoveelste tandje dat zijn best doet om door haar tandvlees te boren.  En ik word vandaag 31.  Maar niemand voelt zich geroepen om in feeststemming door het huis te lopen.  Meneer Schaar omdat hij ziek is, Dora omdat ze zich niet bewust is dat 27 februari een feestdag is en ik omdat ik me de afgelopen weken eerder een verpleegster heb gevoeld, en dus meer moe dan vrolijk ben.

En dan zijn daar moekelief, vakelief en de zussenlief.  Ze komen mij ontvoeren.  Naar Mechelen, godbetert.  Moekelief loopt voorop en met de zussenlief in haar zog loopt ze, stiekem grinnikend, voorbij deze winkel. Om dan terug te keren en mijn verbaasde zelf binnen te tronen in een wereld vol naaimachines, borduurmachines en meer van dat moois.  En om een halfuur later buiten te komen met deze machine in de hand:

Een Brother NV 10A, de Anniversary editie.  Een cadeau van moeke- en vakelief, de zussenlief, schoonmama en schoonpapa en schoonbroer en schoonzus.  Roze, dat is blijkbaar hip in Japan.  Maar wat ík vooral geweldig vind is de snelheidsregelaar.  Want -nu de machine is binnengehaald kan ik dat vlug bekennen- ik kán helemaal niet naaien.  OK, ik kan een applicatie op een T-shirt stikken, dat heb ik al bewezen aan de machine van moekelief.  Maar ook die had een snelheidsregelaar, waardoor ik tussen twee steken door moeiteloos nog even naar de koelkast kon wandelen om mijn glas bij te vullen.

Maar nu, nu gaat er wat gebeuren!  Ik heb een naaimachine en ik kan dus beginnen om zelf te frutselen.  Vanaf nu bekijk ik alles dat (al dan niet industrieel) gefabriceerd is met behulp van een naaimachine met mijn "professional-oog" om te kijken hoe dat in elkaar zit.

En Roos, die had nog iets tegoed van mij.  Omdat ik mijn eerste maaksel niet aan haar wilde geven, krijgt zij mijn eerste maaksel van mijn eigen naaimachine.

Een olifant, met een staart van een "floshke" van een oud gordijn van moekelief.

Met die flosh heb ik nog wat zitten sukkelen om die aan de t-shirt te stikken.  Totdat ik besloot dat ik ook gewoon naald & draad kon gebruiken.