1,2,3, rikketikketik

Dat is een van de Urbanus-hits die we de laatste weken grijsdraaien in de auto.  Samen met "Hittentit", "Bakske vol met stro" en "Madammen met een bontjas" is dat een absolute topper voor Dora's oren.  Alle andere liedjes op de CD van Urbanus (die we onlangs speciaal voor haar kochten) worden resoluut en met een krachtig "Nee, niet leuk", "Nee, ook niet" of "Nee, Ubandus hoden" afgewezen.  Maar daar ging ik het eigenlijk niet over hebben.
Pernel heeft mij getikt.  En nu mag ik dus, net zoals velen onder u mij al hebben voorgedaan, in viervoud over mezelf vertellen.  En dat gaat als volgt:

Vier dingen die ik altijd in mijn handtas heb

• Een portefeuille, sleutels en een gsm*, maar dat is nogal wiedes.
• Mijn eerste (en voorlopig nog altijd enige) Kringlooptas.   Een vrouw kan maar beter altijd voorereid zijn om terecht te komen in een situatie waarbij ze meer dingen mee naar huis moet nemen dan dat ze dingen bijhad.
• Een klantenkaartportemonnee.  Want soms komt het door het shoppen/boodschappen doen dat de kringlooptas nodig is, en dus ben je maar beter goed voorbereid.  En het is onvoorstelbaar hoeveel van die kaarten een mens meezeult, dus ze geraken niet in mijn gewone portemonnee.
• Een hele hoop dingen die ik, zoals waarschijnlijk 90% van al mijn seksegenoten, meezeul "voor de zekerheid" en uiteindelijk toch zelden gebruik.  Lippenbalsem bijvoorbeeld, of brilpoetsdoekjes.

* Een gsm, dat is eigenlijk niet zo wiedes.  Dat is nu een van die dingen die ik nog gerust kan missen.  Tot ik hem écht nodig heb en hij nog op de keukentafel ligt, natuurlijk.


Vier dingen in mijn bureaula

• Leuke postkaartjes voor verschillende gelegenheden.  En zelfs ook een paar die maar zelden in aanmerking komen om gebruikt te worden, maar gewoon té grappig waren om te laten liggen.  Ik vind het zelf zo tof als er eens échte post in mijn brievenbus zit, en stuur dus ook veel liever kaartjes dan een sms.
• Balpennen in alle soorten en maten.  Volle én lege.  Die laatste houd ik bij voor een van mijn tantes, met een heuze balpennenverzameling.
• "Kribbelblokken".  Toen ik zelf nog een kind was, maakte een nonkel van mij honderden (of misschien zelfs duizenden) kribbelblokken.  Kladpapier samengeplakt met een kleefrandje (zoals bij cursusblokken), voor urenlang tekenplezier.  Later heb ik daar zelfs nog allerhande samenvattingen van cursussen op gemaakt.  En nu zijn er nog altijd kribbelblokken over voor Dora, die ook al het plezier van tekenen op een kribbelblok heeft ontdekt.
• Allerhande handleidingen van keuken- en andere toestellen, maar daar valt nu eens echt niets interessants over te vertellen.

Vier favoriete dingen in mijn slaapkamer

• Het bed, maar dat lijkt mij ook nogal logisch.
• De nachtkastjes, een echt erfstuk van mijn grootmoeder.
• Oorbellen, een echt erfstuk van mijn overgrootmoeder.  Die ik zelden draag (om niet te zeggen nooit), maar die ik gewoon al tof vind om af en toe eens naar te kijken en te denken "Die zijn dus van mijn overgrootmoeder, da's toch echt straf he."
• Een schilderij dat ik liet maken voor de 30e verjaardag van Mijnheer Schaar, op basis van een foto van ons twee.  Omdat verjaardagen altijd speciaal zijn, zeker als het een rond getal betreft.  We heten niet Crombé en hingen het schilderij dus in onze slaapkamer en niet in onze living.  En het is ultraschattig om Dora elke keer opnieuw verrast te zien kijken en dan te horen zeggen: "Mama papa s"er""hiljij!  Mooi!  Zonnebil aan!"

Vier dingen die ik altijd al heb willen doen/nog zou willen doen

• Leren haken.  Want soms is het plezanter om gewoon in de zetel te blijven zitten en toch het gevoel te hebben iets nuttigs te doen, en dat gaat beter met een haaknaald dan met een naaimachine.
• Mijn angsten overwinnen.  Bijvoorbeeld de angst voor spinnen.  En de angst om die spinnenfobie aan te pakken.
• (terug) accordeon leren spelen.  Dat deed ik een tiental jaren geleden ook al eens twee jaar, en daar zou ik (ooit) graag verder mee gaan.
• En dan nog iets dat er ooit nog wel eens van zal komen: een bomma op pensioen zijn.  Dat lijkt mij nu eens echt plezant: toffe kleinkinderen hebben, en veel tijd om alleen maar de dingen te doen die je leuk vindt...

Vier dingen die jullie nog niet van mij weten

• Ik werd vroeger in de Chiro, samen met mijn leeftijdsgenotes, "achtervolgd" door een leidster die supergraag knutselde.  En van de weeromstuit knutselde ik dus niét graag.  Niet toen zij onze leidster was (een paar jaar lang) en ook niet zoveel jaar later toen ze samen met mij in leiding stond.  Had iemand mij toen verteld dat ik binnen twintig jaar een eigen naaimachine zou hebben, ik had héél hard gelachen.
• Van al mijn lichaamsdelen ben ik het fierst op mijn tanden.  Daar zit geen enkel gaatje in, en mijn tandarts laat mij dan ook vaak niet betalen voor controles.  Hij zou zelfs geld géven om alleen maar tanden als die van mij te moeten behandelen.
• De was ophangen, dat kan maar op één manier, en dat is die van mij.  Van alle andere manieren word ik zenuwachtig.  Toch op z'n minst als het mijn was is die hier ten huize Schaar wordt opgehangen.
• Ik ben ooit, in een ver verleden, gekust door Willy Sommers.  Toen de plaatselijke brillenwinkel heropende kwam Willy Sommers daar handtekeningen uitdelen, dus ik was van de partij.  En ik kreeg niet alleen een kaartje met een handtekening, maar ook een kus van Willy Sommers.  Het spreekt voor zich dat ik sinds die dag mijn kaak niet meer was.

Zo.  Nu kent u mij wat beter.  En nu tik ik lustig verder, hoewel ik geen idee meer heb van wie er allemaal al getikt werd.  Ik tik Flavie Stikkemie, omdat we een gemeenschappelijk doch kortstondig verleden hebben.