donderdag 21 juli 2011

Zo vader, zo zoon

Ik heb de papa van Joep maar zelden in andere kleren gezien dan in Chirokleren.  Dat heeft weinig te maken met de grootte van 's mans garderobe, maar alles met de manier waarop wij elkaar kennen.  Vooral de mama van Joep en ik kennen elkaar van bij de Chiro, maar die zag ik nog net iets meer in "gewone" kleren.  Er is echter één keer waarop ik Joeps papa in andere kleren zag, en dat is toen meneer Schaar en ikzelfs "ja" tegen elkaar zegden.  Joep z'n papa droeg -onder andere- een gilet, en dat ging hem bijzonder goed af.  Toen ik dus een patroon zag voor een gilet voor kinderen moest ik geen moment twijfelen.  Dat Vic er ook eentje kreeg ondertussen is geen bezwaar, ik zou het nogal zonde vinden om een patroon in de vingers te krijgen en het dan niet meer te gebruiken.

Over de kleuren heb ik deze keer zelfs niet hard moeten nadenken.  Joep z'n mama en papa waren zo vriendelijk om zelf hints te geven met z'n geboortekaartje.
Met het motief van een stof te laten doorlopen heb ik toch nog wat moeite.  Als was het hier vooral een geval van "net genoeg stof en dus geen ruimte om te schuiven".  Maar als er dààr nu eens een blogster tips over zou willen geven: ik zou ze lezen van de eerste letter tot het laatste punt.  Iemand?

4 opmerkingen:

  1. Grappige 'fit' met dat kaartje. En héél schoon afgewerkt!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Haha, ik zie joep zijn papa nooit in chirokledij, ik ben namelijk een collega van hem. wij meesteren en juffen de hele dag door.
    Dat zal meester cé wel leuk vinden, mooi gemaakt, en ik laat het nooit doorlopen die motieven omdat ik dat ook niet kan. hihi.
    Groeten Katrientje

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Heel mooi! En dat doorlopen, ik vind dat niet echt nodig... Nog minder bij het soort stofje dat jij gebruikt hebt.

    BeantwoordenVerwijderen